Szanta: Kapitan

KAPITAN

Wykonawca: Mietek Folk
Słowa: Ireneusz Wójcicki
Muzyka: Waldemar ("Kaczor") Krasowski

1.

Ref.

2.

3.

Tę historię, mówię Wam
Opowiedział stary Sam
Działo się to chyba 200 temu lat
Ona miała włosy blond
On przypłynął Bóg wie skąd
Widać było, że przemierzył morza szmat
W życiu miał miłości dwie
Pływać wciąż i napić się
Lecz gdy ujrzał tę dziewczynę jasnoblond
Poczuł, jak mu serce drży
Bowiem już miesiące trzy
Przez ocean go prowadził zimny prąd

Kapitanie nie zarzucaj cum
Kapitanie - słyszysz morza szum ?
Kapitanie nie zostawiaj nas
Wieje wiatr, w nieznane ruszać czas

Chyba mu nie było żal
Świstu wiatru, szumu fal
Gdy mu ta dziewczyna przesłoniła świat
Tylko schodząc już na trap
Do załogi swej rzekł tak:
"Nie chcę pływać już i żal straconych lat!"

W Amsterdamie statek stał
Wiatr północny ostro wiał
Jego bryg do rejsu już szykował się
Gdy się nagle zjawił on
Walnął w pokładowy dzwon
"Hej, załogo! Zapamiętaj słowa me:

Moje serce - każdy wie
Ma połowy tylko dwie
Morze jedną, whisky włada drugą z nich
Dla kobiety miejsca brak
Niech je wszystkie trafi szlag!
Stawiać żagle - odpływamy skoro świt!"